yitirdik

renk tutmaz yüzleriyle
kirli sýrlar büyüttüler
hüzün enkazlarýnda...

onlar ki
ölüm tacirleri
bir savaþtan daha korkutucu buldular
urfa’da bir kýzýn gözlerini.
bilmezler oysa
bir okyanus paklamaz kirlerini.



intiharlar döþenmiþ memleketimdi batman
baktýðým her yüzde bir ölüm...

vurulduðum her ses kadýn...


tatvan’ýn yanaðýnda mavi bir öpücük
elma kokusu çocukluðumun düþlerinde...
sevdiðim kadýn oldu adýn/zilan

-elbette yollar cizre’ye varacaktýr
mem zin’e kavuþunca-


2)
þimdi ben
hayatýn rahminde
ölü bir kadýn yüzüyüm
öyle soðuk....
öyle mahçup....
Sosyal Medyada Paylaşın: