yedisinde bir çocuktum ceplerimdeki taþlarý bir savaþla kirletirken. umutsuzluðumun arkasýnda durmadan rol çalan bir hayat öylece bakýyordu benim bu en gerçek halime.
2
anýlar büyütüyor insaný anladým.
/beni "ben" eden bu akýlsýz sevmelerim... þiir olacaksa aþk da olsun isterim./
sevinçler gizliyormuþum meðer acýnýn gizli güncesine.
aþka her dokunuþu zafer sayarken meðer onlarla çoðalýyormuþ içimdeki sessizlik
3 /þiir bu ya ayrýlýk da olsun dedim/
gitmelerim olunca anladým kentlerim de oluyormuþ ben giderken. yalýnayak düþleriyle kadim...
4 /kavgayla bitme dedim ama...../
topraða direnmesiyle ölümün öðreniyormuþ insan nasýl varolduðunu kavganýn anladým... doðmak kutsal bir yalan meðer büyümekle geçiyormuþ zaman.
f.g/mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
hevira Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.