Gelemem çaðýrma sakýn,
Uzun yol yorgunuyum.
Iraklara el eden
Bir gönül dargýnýyým...
Yokluðu aþ eyledim,
Baðrýmý taþ eyledim,
Kýsmeti kuþ eyledim,
Kýrýlan kanadýyým.
Kaybederken yönümü,
Unuturken dünümü,
Bilmem doðum günümü,
Zamanýn inadýyým.
Ne keramet gidiþte ?
Yaptýðýn serzeniþte,
Duyduðum her gidiþte,
Ben vefanýn adýyým.
Þaný yüce sevmenin,
Kapýsýndan kovmanýn,
Kalbinde ki dövmenin,
Ben son kalan kaydýyým.
Ellerim vedalarda,
Saklandým odalarda,
Gönlüm kalýrken darda,
Özlemin feryadýyým....
Þimdi arama, sorma,
Boþa kendini yorma,
Yanýlýp gönül kýrma!
Buruk aðýz tadýyým.
Bir temmuz sýcaðýnda,
Yürek salýncaðýnda,
Annemin kucaðýnda,
Aðlayan evladýyým...
Aldanmýþým yine ben,
Düþtüm yanan güne ben !
Demedim mi sana ben;
Sevdanýn soy adýyým...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.