AsiLkaN
‘Ýyi’ demek adettendir ya !
‘Ýyiyim’ dedim…
Deðilim.
Anlatýlmasý zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, olduðundan ya çok basit ya da daha karmaþýk bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.
Birgün konuþmayý unutmak, sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayý unutmak, olur olmaz konuþmak istiyorum.
‘Kime, neye konuþursan konuþ’ diyorum…
Yeter ki susma!
Hiçbir söz yetmiyor, beni ’bana’ anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acýmadan içim…
Dokunsalar aðlýcam bir ömür boyu…
Ve deðseler hüznüme, dökülücem parça parça…
Bir anlýk deðil, boðulduðum bilinmezlik.
Acýsý çýkýyor sustuklarýmýn.
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamýný içime çeke çeke mutluluða eriþemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir þeyler eksik kaldý…
Þimdi iyi olan ne varsa, üzerine çizgi çekemediðim kýrgýnlýklar sarýyor dört yanýný.
Ve ben,
Ýyi olmanýn eþiðinde, korkulara kapýlýyorum anlamadýðým bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamýyoken anlaþýlmayý beklemek, hayalden de öte .
Ben kendimi,
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…
Dokunsalar aðlýcam bir ömür boyu…
Ve deðseler hüznüme, dökülücem parça parça…
ßu yZden dokunmayýn ! ne hüZnüme ne benLqme !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.