Evrensel Matem

Sen yokken ülkeler, kýtalar yasta,
Þehirler virane, daðlar çaresiz.
Evren yorgan-döþek, ölümcül hasta;
Gökyüzü günlerdir aðlar çaresiz.

Sanki cümle alem seni anmakta;
Daðlarýn baþýný kaplamýþ duman,
Saðnak saðnak meteorlar yaðmakta,
Yýldýzlar kayýyor gökte durmadan!

Kasýrgalar susmuþ, lodoslar dinmiþ,
Uysal bir rüzgara dönmüþ fýrtýna!
Sulara ölümün sükutu sinmiþ;
Tonlarca yük binmiþ yorgun sýrtýna!

Dolunay sararýp soldu günbegün
Yýllarca kývranýp aktý ýrmaklar…
Gecede telaþlý bir hal var bugün;
Besbelli koynunda güneþi saklar…

Dön ki; ölü ruhlar, melekler yasta,
Cennetin gülleri soldu hüznünden…
Evren yorgan-döþek, ölümcül hasta;
Kýyamet yaklaþtý senin yüzünden!

26 Aralýk 1999

Sosyal Medyada Paylaşın: