Kasvetli Geceler ve Tezat Duygular

I
Kasvetli geceler, kýþ soðuðunda
Bir ilham perisi sanki ruhumda!

Nabzým karanlýðýn kalbinde atar,
Nice mahrem sýrlar koynunda yatar.

Karanlýk, bir yumak bende -karmaþýk
Efsunlu diyardan süzülen ýþýk...

Kah, deva bulunmaz acý elemdir,
Kah beni cezbeden kutsal alemdir.

Bazen benim gibi dalgýn, aþýktýr
Hüznü kucaklayan bir sarmaþýktýr.

Bazen yüzü mahzun, gönlü hislidir;
Bu yüzden anbean hava sislidir...

II

Kasvetli geceler, kýþ soðuðunda
Bir ölüm perisi sanki ruhumda!

Bazen þer bakýþlý bir yabanidir,
Ruhuma kasteden bir zebanidir.

Bazen gaiplerden akseden sestir,
Ensemde duyduðum soðuk nefestir.

Bazen karanlýklar ölümle eþtir;
Karanlýk ve gece, sanki kardeþtir.

Bazen ölümleri andýrýr sisi,
Bazen karanlýðýn ölüm kendisi!

29 Aralýk 1996
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: