habîde resim olur bir heykel kýrýk dökük gamlara gizlenirken en mahrem serpintiler tenhalar girdabýnda bir lahza omuz çökük dil baðlý ey gülizâr sebebeyn fecri diler
yayýlýr karanlýða geceler arsýz arsýz gölgende alným yanar kor iner þehre birden kim kalýr sokaklarda baþýboþ yapayalnýz bilmezler çekilirken usulca yalýn perden
ürperir gonca bir gül görümü gönül þahit görümü göz aydýný aþkýnla düðüm düðüm bir tövbe sonrasýna dönüþür bütün muhit azatlýk türküsüdür kokuna büründüðüm
gülizâr ey sevgili aþkýndýr doðan güneþ her sabah üflediðin o kutsal asrî miras aþkýndýr damar damar göðsüme aðan güneþ ruhumu ýþýtýrken rengârenk bir ihtiras