doðmayan çocuklarým yazacak bu satýrlarý
günler kapattý nefesiyle ucu zehirli ölümleri
karanlýk þiirler çýplak güneþi
esir adýmlar sönmüþ ateþi hatýrladý
dizlerini karnýna çekmiþ cümleler
unuttu kederi
buzdan giysilerini kýrdý kýþ öyküleri
dilimde ;
Mir gecelerinden kalma lirik bir ezgi
‘’bahr bê pel hevî bê xewn nabê’’
her notanýn es’inde dikensiz þefkat gülleri
geriye;
düþlemeye korktuðumuz mistik bir roman kaldý
tut ki bir rüyadan iniyorum satýrlarýn kalbine
ellerimle yokluyorum ýþýldayan sabahlarý
alnýna sürülen lekeyi siliyorum takvimlerin
temmuz sýcaðýnda en çok özgürlüðe yaslanýyorum
ve eylülde tutuyorum yasýný yapraklarýn
tutunup beyaz bir bulutun iplerine yaþlanýyorum
iliklerimde dokunulmazlýða duran yaðmurlar
bir yýldýz koparýp koynuna yatýyorum yarýmayýn
çocuk renginde yeþil bakan ormanlar
kara gözlerinde yeþil orman rengi çocuklar
bir kýtlýktan düþmüþ ölüme aç topraklar
topraðý besleyen üþümüþ ölümler
bir an…
þu an..
rüya kesiði
ahh! her yer yeni doðmuþ çocuk kokusu
güneþ pamuk lifi þefkat dokusu
sarýlýp bebekliðin kokusuna boy veren nergisler
kurþun askerlere siper küçük zihinler
bir masalýn zemherinde alev sýcaðý mum ýþýðý
çay kývamýnda derlenmiþ güz iklimleri
serin seher yeli bir ömür sevdalar
umut sözcükleriyle sývazlandý harflerin sýrtý
yüreðe yerleþen renk baharý mavi nakarat
düþ deðil nujiyandýr gelecek
hiçbir bulut güneþe gölge
gölgeler düþlere ayak baðý deðil
kandan besili deðil gözyaþýnýn ýrmaðý
kopmuþ en dibinden zulüm dikenleri
aslýnda her satýr bir rüyaymýþ
yaþam kaynaðýna suyu
su yaþama berraklýðýný vermiþ
iþte o gün;
çocuk sapanýný
melekler günah yazmayý býrakmýþ
Ne çok isterdim gördüðüm rüyanýn içine
Bir yerinden sýzmayý…