-hangi çocuk ister ki, zili çalarken titresin elleri
güvercinler salýnýr sabahlarý erkenden
habersizce sokulur gri gölgesinde yaðmur
çocuklar konuþmuyor, dalgýn aðýzlarýnda güz
ikindiyi de çoktan unuttu bulutlar…
mevsimi geçti goncanýn, güller kurudu
eskimiþ külleri savurur çýrpýnan denize
yüzleri, ay’ýn kavruk ýþýðýnda yansýr aynalara
terlemiþ adamlarý tanýmaz gün akþam olunca
çiçek açmaz baharda öpmeyin kalbini
her cümlenin sonu tenhalaþýyor ahh!
çocuklar sokak aralarýyla paylaþýyor hakkýný
oysa en yakýn arkadaþlarý ölü kýrlangýçlar…
BanuKalyoncu