YAŞAMIN GİZEMİ

Yaþamda iki alan,
Ýnce bir ufuk çizgisi,
Bir yaný "fizik",
Öte yaný "metafizik",
Zülfikar gibi keskin,
Sýrat gibi ince,
Fýrat gibi gerçek...

Birinin "kutsal"ý,
Diðerinin "laboratuvar"ý...
Ýnsanlarý mutlu kýlmaktýr amaçlarý,
Burada ve öte tarafta..

Birinde "inanmak",
Diðerinde "görmek",
Biri duygu ve coþkuyu,
Diðeri, akýl ve emeði,
Biri toplumun vicdaný,
Diðeri refahý...

Biri terazinin tartýsý,
Diðeri, geliþmenin ibresi,
Biri, sadakatý,
Sevgiyi,
Ve korkuyu...
Diðeri, ateþi,
Topraðý,
Ve suyu...
Eksiksiz bir panorama...

Birinin "kutsal"ý,
Diðerinin "laboratuvar"ý...
Çünkü;
Ýkisi birarada anlamlandýrýr "YAÞAM"ý...
Ne duygusuz akýl,
Ne akýlsýz duygu...
Antik Mitolojide,
88 bölgeye ayýrýr gökyüzünü takým yýldýzlarý,
Yüzlerce yýl sonra da uzay bilimleri...

Yaþamda iki alan,
Biri dünyevi,
Diðeri uhrevi...
Aralarýnda ince bir ufuk çizgisi.
Ýkisi de olmalý...
Ýkisi de olmasý gereken yerde olmalý,
Biri diðerinin yerini almamalý..
Alýrsa eðer;
Anlamlarýný kaybeder..
O zaman;
Alanlar deðil,
Çýkarlar egemen olur..
Mutluluk deðil,
Öfke ve kin bayraktar olur..
Engizisyon yüzlerce yýl sürer,
Kan, gözyaþý ve iþkenceleriyle...

Dört Kitap,
Ve binlerce din,
Atom fiziði, genetik ve bilgi teknolojileri,
Sosyal Bilimler ve Matematik,
Aristo, Heraklit, Erasmus ve Nietzsche,
Mevlana, Ebu Davut, Tusi, Ebulferec,
Düþünce tarihi ve bilimsel geliþmeler,
Ahriman’ýn kötülüðüne karþý,
Hürmüz’ün iyilik tohumlarýný yaymaya çalýþýr,
Alanlar birbirine karýþmadýkça...

Karýþýrsa þayet;
Yumurtasý karnýnda açýlan engerek gibi,
Zehir ve kan saçýlýr ortalýða,
Yavrusunu yemeðe çalýþýr timsah.
Hiroþima, Nagazaki ve Halepçe,
Binlerce insan,
Çocuk, kadýn ve ihtiyarlar öldürülür,
Atom ve napalm bombalarýyla...
Afganistan’da, Budha heykelleri yýkýlýrken,
Kültür ve insanlýk yokedilmeye çalýþýlýr,
Ýnsanlarý sevmek temel duygu,
Ve hedef olmalýyken,
Dýþkýlarý yedirilir insanlara,
Ekolojik denge düþman olarak görülür,
Hýrs, tatminsizlik ve güç adýna...

Halbuki ne ekersen onu biçersin,
Burada ve öte yanda;
Çünkü,
Ateþini beraber götürür insan,
Yaþamýn gerçeði,
YAÞAMIN GÝZEMÝ bu...

Einstein’da Ýzafiyet;
Foton ve Kuantum,
Olasýlýk ve Sýnýrlý Görelilik;
Hubble ile Kozmoloji,
Descartes, Kant, Leplace, Kopernik;
Ýbrahim, Zarathustra, Sidharta;
Ve daha nicesi,
Sevgi ve Barýþ üzerine kurdular kuramlarýný...

Ýbrahim;
Oðlu Ýshak’a Rebeka’yý,
Uþaðý Eliezer ile istetir Mezopotamya’dan,
Sevgi, Barýþ ve Kardeþlik için...
Ve sevgi tohumlarýný eker her tarafa,
Sirius, Rigel ve Aldebaran gibi parlak,
Endülüs Atý gibi saðlýklý ve asil,
Çýnar gibi köklü,
Ararat gibi yýkýlmaz,
Anadolu gibi vefalý,
Granit gibi saðlam bir dostluk,
Kardeþ gibi baðlýlýk,
Nemrut’taki beyaz kartal gibi özgür,
Yarin yanaðý gibi tatlý ve gönüllü,
Mutluluk ve huzur çiçekleri ile dolu,
Bir Sevgi Bahçesi oluþsun diye...

Ýki alan;
Birinin "kutsal"ý,
Diðerinin "laboratuvar"ý...
Çünkü;
Ýkisi birarada anlamlandýrýr "YAÞAM"ý,
Egemen kýlar sevgi ve barýþý,
Ne duygusuz akýl,
Ne akýlsýz duygu...
Yaþamýn gerçeði,
YAÞAMIN GÝZEMÝ bu...

Necat ÝLTAÞ
(2001)


Sosyal Medyada Paylaşın: