Gülüþlerin bahar bayramý Viyan
Mart’ýn yirmi biri gün ýþýðý
Kýzýl alev
Gri sis
Saklý matem yüze çalýnmayan
G ü l ü m s e!
—Bak nergisler duaya dileniyor Tanrý’ya-
—Gamzelerinde açmak için her sabaha-
Biraz da özgürlük topla umutsuz çocuklara
Kýrýk düþlerini doldur heybene
Ak sedefli bulutlar getir mavi ülkeden
Heliz bakýþlý
Herekol nefesli
Dinle ölü kuþlarýn mevsimini
Sessizliðin nabzýný
Yokluðun eritmiyor zamaný
Nicedir yýldýzlar yasta, uykusuz
Gözlerin kapanalý
Göçmen kuþlarý yurtsuz
Emzir daðlarýn asileþen kuytuluðunu
Kardelenler kar biliyor ellerini
Dilini rüzgâr
Avuçlarýn yaðmur sonrasý toprak kokuyor
Gitme pençesine soðuk ölümün
Tanýklýðýna yankýdýr daðlar
S u s m a k tarihtir
Sayfalara ölümsüz bir çýðlýk býrak Viyan
Milat öncesi enkazlarýn direniþinde yolculuðun
Ardýnda ýþýk filizleri
Parmak uçlarýnda cennet ýrmaklarý
Denizlerine kavuþuyor
Mavi erguvan masumluðun
Sorgusuz yol alýyor
Ölüm meleði can havlinde günahkâr
—dualarýn sözcülüðü sadece ezber -
—uyanýyor ardýnda þimdi ektiðin düþler-
Kan revan bir iklim kuþaðý mirasýn
Bütün aðlayýþlarý sende tüketti zaman
Tenini topraktan çalan çocuklar avuçlasýn
Saçlarýn kadar daðýnýk
Yüreðin kadar savruk
Dinmeyen özlemlerini ezgiler anlatsýn
Senden öncekiler kavuþacak önce dileklerine
Sen yine gülümseyeceksin
D ö r t iklim bahar düþecek cemreye
Yanaðýnda nergis kokulu gamzeler
Bir bebeðin ilk aðlayýþýnda uyanacaksýn
Yüreðinde gökkuþaðý tonunda zerreler
Dilediðin renkte üzerini örtüneceksin
B e k l e! Gün þafaða gebe nicedir
Faik Danýþman