Ateþ böcekleri çaðýrýyorum sefil geceye
Nabzý durmuþ bir nehir akýþýna yelkenim
Bestesi aðýr þarkýlar yankýlanýyor içimde
Issýzlýðýn ortasýnda küçük davullar çalýyorum
Bu yalnýzlýk bayramý, mutluluk dramý belki de
Kalabalýk yalnýzlýklardan doðmamýþ þehirler yaratýyorum
Ateþini tutuþturuyorum sönmeye yüz tutan volkanlarýn
-Yeþil tütsü alev rengi yüzüm-
-düþmeye yakýn bir yaprak hüzün-
Koparýlmayý bekleyen takvim yapraklarýnda soluðum
Elimde dört mevsim yalnýzlýk
Tek iklim mavera çýlgýnlýk ko(r)kuyorum
Labirent sevdalara çýkýþ arýyorum umutla
Kendine aþk besleyen uysal yalnýzlýklar çiziyorum
-Tanrýsýz mabede sýðýnýyorum-
-Ýçimde bir tanrý taþýyorum-
Bulanýk bir karanlýk emziriyor dudaklarýmý
Çatlýyor kendinden soðuyarak nefesim
Ýliklerime uzak bir akrabayým akrebim yitik
Ýçimde yabancý bir seni seviyorum
Söyledikçe adýný lâl kesiliyorum
-Sessizim inadýna-
-inadýna susuyorum-
Üvey bir evlat oluyor kayan her yýldýz
Ýçime kar telaþý hüzün yaðýyor
Her güneþ doðuþunda
Seni doðuruyorum
Batýþýnda beni öldürüyorsun
Avuçlarýmý açýyorum çoðul bir aminle
-Düþen sadece hayal-
-Üþüyen kýrýklýðým-
Haritalara düþen topraða sýðmýyor ayaklarým
Hangi alfabeden okunsa kaderim yalnýz
Öpemediðim her yüzü ölüm öpüyor
Dokunamadýðým her teni simsiyah tabut
Kendimi öpsem
Boðuluyorum
Yýldýzýný yitirmiþ fukara gecede
Ýçimden seni kusuyorum
Kýyamet karanlýðým
Ýçim dýþým aynam
Sevgili(m) yalnýzlýðý(m)