gülmeyi öðrendiðimiz; incir þerbeti kaynayan evlerin
si mgesel yazý barýndýrýlmayan
pirketten duvarlarýna
kýrmýzý ama isimsiz kalpler çiziyorduk
o ilk akþamlarda
sýrtýmýzý yasladýðýmýz ihtiyar bozacýlarýn
dikkatvari çýðlýklarý duyulduðunda
ardýmýzda boyalý geçmiþler býrakarak
kaçýþan çocuklardýk
geleceði çalýnmýþ karanlýk ve kuytu sokaklar da
Uður Mumcu’nun katili vardý, adý da !
-ki hala meçhul-
ve bulvar kak’larýnda yaþatmak meþhurdu
Taksim de ölmek kadar
herþey kolay ve zordu
sabah kýzýllýðýnda düþünürken
yasaklýydý konuþmak ekmek kuyruklarýnda
ki aþýk olunduðunda bir kýza
kaçak göçek gülebilirdik ancak
ve toplatýlmýþ kitaplarý bulduðumuz da
kýrk yýl hatrý olurdu tek bir satýrýn
Sabahattin Ali
öldürülse dahi buðusunda orman’ýn
ve orman’ýn hýþýrdayan dallarýndan
emanettir sözü kalemlerin ucuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.