bulbul

BÜLBÜL


Her aþýðýn kuytu köþelerde dert ortaðý,
Zaman ve mekan deðiþse de kaybolmaz adý,
Çok zaman ýstýrap,hüzün ve ðöz yaþý,
Hasta gönüllerin tabibi,dertlilere aðýz tadý,
Her dem bulunmaz,ancak bir seher vakti,
Gördüm uzaktan periþan hali bir garipdi,
Buluþtuk arz ýn en ücra köþesinde,
Bir adým ötesi sarkýyor sonsuz dibe!

Önce ben dertlerimi sýralamak istedim,
Zümrütle bezenmiþ þu vadide.

Bülbül’ ün ne ummanlar gizlermiþ minik kalbi?
Dev gemiler yarýþ yapar yerken açsalar,
Cüssesindan umulmaz öylesi bir ötüþü var ki,
Bedel olur sayýsýz makýþa ney olsalar!

Ey bülbül...

Benim sayýsýz dertlerim var da inilerim,
Göçmüþ kübbem,dökülmüþ yaldýzlý çinilerim,
Pýnarlarým hepten kurumuþ,akmýyor gözyaþým,
Sahipsiz yatarým yýllardýr,kaldýran yok naaþým.

Her þeyimizi kaybettik efendisi iken dünyanýn,
Belki de tokadý indi ensemize Yüce Mevla nýn?

Ey bülbül...

Tel örgüler çekilmiþ benim öz arsamdan,
Ayrý düþtüm ana dan,baba dan hem yar dan,
Derdimi kimlere döksem? uzaðým hem sýrdaþdan,
Paranga yok ayaðýmda ama kalmadý takat,
Mertlik kayboldu,görünmez artýk sadakat.

Insanýmýn sayýsý çok lakin nerde keyfiyet,
Ýtiraz eden yok,istersen destursuz küfret!

Ey bülbül...

Cehalet, dolaþýr kara bulut misali tepemizde,
Küfrün tehdit namlusu her an ensemizde,
Okula deðil ibadete giden yollarda kapalý,
Biz bu gaflet uykusuna yattýk yatalý,

Ey bülbül...

Her yerde kanunlar, sen boyun eðeceksin,
Ölümden korkuyorsan ehven i þerri sececeksin!
Kendi evladýna dahi seçdiðin adý koyamazsýn,
Ýtirazýn mý var? öyleyse burada barýnamazsýn.

Baþýný da açacaksýn, eþarpla baðlamak yasak,
Acaba böyle yaparak mý çaðý yakalasak?

Ey bülbül...

Bir vakit Kabedeki putlarýn sayýsý belli idi,
Þimdi her cadde boyu kýrk ya da elli,
Eðer cihanda bulursan faize bulaþmayan birini,
Þüphesiz veli dir, hemen öpüver o nun elini.

Gerçekten mü’ min mi þu namaz kýlanlar?
Yakasýna enva i çeþit rozet takanlar!
Kafalarýnda bin bir hürafe ve bid at,
Yanýn da komþusu aç iken tok yatanlar.

Ey bülbül...

Hele birazcýk dur ne olur dertlerim dinle,
Bir daha kimbilir belki de buluþamam seninle,
Sýrdaþým ancak sensin,al yükümü bir nebze.

Senin zarif kanatlarýn minicik, ama hür,
Nice ülkenin baðrýnda basýlý kara mühür!

Yok edip aldýlar elimizden tüm hürriyetleri.
Safiyeti bozuldu, kirlendi nicelerin zürriyetleri.

Bir adým ötede kardeþi doðranýr hunharca,
Ne görür,ne duyar,ne hisseder,tanýmaz yýllarca,

Aç kurt misali daima bir lokmanýn peþinde...
Bilmez ki er geç ölme sýrasý kendinde!

Ey bülbül...

Sen yakýnda gördün Mevlana diyarý Afganistaný,
Kolsuz,ayaksýz yarým gövde dolaþanlarý,
Seller misali akar yýllardýr analarýn göz yaþý,
Hala güdülür kýsýr taassup, Yarap ne acý?

Ey bülbül...

Çeçenistan’ ý iyi bilirsin,feryatlar dinmez,
Yüz yýllardýr sürer bu kavga hala bitmez,
Erkekleri nesli bitti bitecek,
Acaba diþi aslanlarý tarihten kim silecek?

Beþiði sallayan kadýnsa,
Niçin sallayýp da tersine çevirmesin dünyayý?
Hani biz onlara yardýmcý oldukta,
Yenemedi mi Çeçenli bacýlar zalim Rusya yý?

Ey bülbül...

Filistin kanayan yaram, anlatma bana,
Nasýl cevap veririz? sorarsa Ulu Sultana,
Çilekeþ babalar yaralý bebekleri kucaðýnda,
Kollarý kanatlarý kýrýk, mülteci kampýnda,
Çocuklar dev tanklara taþla karþý koyarken,
Duymaz feryatlarý bizdeki çaðdaþ gafiller,
Yedi kat semanýn ötesi arþ’ ý ala duyarken.

Ah...Filistin onulmaz acý tam kalbimin ortasýnda,
Çok deðil,her inandým diyen bir tükürük atsa,
Boðulurdu çoktan þer güçler,
Heyhat...nerede tükürük atacak beyler?

Ey bülbül...

Unutmadým Bosnayý þimdi sýra gelecek,
Balkanlardan atýlan ok baðrýmý delecek.

Nasýl da hissiz seyreder vahþeti Avrupalý?
Dillerinden hiç de eksik olmazken barýþ lafý,
Bugün olmadý,yarýn diyerek hep oyaladý,
Birer birer yok edilir mübarek baba yadiðarý.

Ey bülbül...

Aklým da Irak var,ama önce siyahi Afrika,
Bacaklarýnda don yok’ benzerler canlý korkuluða,
Daðýtýlan bir avuç pirinç,Ýncil hemen yanýnda,
Yese de ölüyor Afrikalým aç kalsa da,
Her körpe bedenin peþinde bekler akbaba.

Kapmak için düþünce yere cýlýz bedenleri,
Hiç mi düþünen yok kývranarak ölenleri?

Sömürgeci güçler vahþete doymuyorlar asla,
Onlardan daha merhametli cesed yiyen karga,
Hiç deðilse ölüleri bulup pençesiyle kapýyor,
Sahipsiz bedenlere midesinde mezar kazýyor.

Ey bülbül...

Ne olur sus, bu gün hep ben konuþayým,
Sen kapat gözlerini,sadece dinle,
Ýstersen eþlik et dertlerime hoþ neðmelerinle.

Þayet bir gün yolun düþerse Filipinlere,
Selamým ilet, sen o gariplere,
Çileleri benim acýmdýr,yardým edemedim bir kere.

Çok müslüman var, haritada dahi bilmez yerini,
Ne duymuþuz adýný ne de tanýrýz rengini,

Ey bülbül...

Sana henüz Türkistan’ ý anlatamadým,
Zira kurudu boðazým,tükendi nefesim,
Evlerin tam ortasýnda dikili daraðacý herkesin,
Sýðmýyor bir avuç inanan insan kocaman Çin e,
Milyarlýk nüfusun kaybolmüþken içinde,
Nice sabi yavrularý yok ederken nükler deneme,
Tam elli milyon insan katledildi iþkenceyle.

Nüfusu milyonu bulmayan nice ülkeler var,
Öldürülen elli milyon canýn hesabýný kim yapar?

Ey bülbül...

Hani aþýlmasý zor,sarp daðlarýn eteðinde,
Bir yer var tarumar edilir Hindu elinde,
Adý Keþmir,dillere destan þirin bir belde,
Kana susamýþ Hindular saldýrýrlar her yerde,
Hatta,topluca ibadet ederlerken mescit de.

Ey bülbül...

Ancak sen bilirsin yerini ta uzak Doðuda,
Esir bir ülke daha var, adý;Endonezya,
Ýki yüz milyon kardeþim yaþar da orada,
Nüfusun ancak yüzde yedisi java,
Hakimiyet onlarda, çünki arkalarýnda Hollanda.

Zalim her yerde aynýdýr,bitmez bu kavgam
Hak’ kýn safýnda ordunun adý Açe Sumatra.

Ey bülbül...

Anlýyorum sen de derdin dökmek istersin bana,
Gel beraber yakaralým Allah a,
Ýhtiyacý var her mazlumun dua ya,
Sen kendi lisanýn ile, ben se aciz dilimle,
Dua bitmeyen cephane elizde,
Eksik olmasýn yine de þükür halimize,
Sulh ve selam daima gönlümüzde...


H.Gazi Sener














Sosyal Medyada Paylaşın: