Neslihan Yazýcýlar
Kim derdi ki;
Ekim kederle geçecek
gün solmuþ yüzünde bitecekti bir akþam üstü!
son kez dokunan gözlerinde kalan pozun
kadrajý yarým
ýþýðý hüzün
gülüþü silinen
az bir ömürdü hayat fotoðrafýn...
gölgesi külden akþamlardý acýnýnýn düþtüðü yer
zaman!
kimleri çaldý ömrün en renkli çaðýnda
ince ince batýrdý zehirli oklarýný
düþ kurduran avcý ebruli dünyada
sorgusuz
sualsiz
sebepsiz
kapandý gözlerinin flaþý
hiç solmayacak sandýðýmýz günlerdi
saçlarýnýn rengi daðýldý grenlerinde
anladým ki;
yaprak dökümüdür her zamansýz gidiþ...
Emirgan suskun
Çýnaraltý yorgun rüyada
gölgesi yok
ne bakýþlarýnýn
ne sesinin
ardýnda kalanlara buruk bir çaydý
ýsmarladýðýn anýlar...
hangi manzarada kaldý neþeli bulutlar
gözlerimize býraktýðýn yaðmurlar gri
ilahi takdirdi göçü ertelenemeyen gidiþin
avunmaksa sýralý ömürlerde yaþam
merhabanýn yerine kalan vedadayýz
lale bahçesinin boynu bükükleriyiz þimdi
yokluk anlatýlmýyor biliyor musun?
boþluk kadar anlamsýz
ve ne zor sana dizelerde dokunmak...
...
yýldýzlar þehrinde bir sen mi eksiktin
neydi acelen?
biten neydi!
yarým bir þiirde
düþen sarý yapraklar dualarýmýzsa
gözlerimiz çýplak aðaçlardýr artýk.
bilinmeyen yolun
beklenmeyen yolcusu
uðurlar ola
çekilince hepimizin son karesi
gülen merhabanla
günü geldiginde
sen karþýla bizi...
...
þimdi mevsim hazan
ne çok yakýþtý gidiþin sonbahara
araplarý sende kalan yýllarla
sen ölümün fotoðrafýný çektin
biz acýnýn!
yýkanan son filimdin
son kez girdiðin karanlýk odada...