N'OLUR
"Giden, yalnýzlýðýný býrakýr; kalan, aþkýyla bütün dünyayý taþýr."
Zaman durur gittiðinde;
Her saat, boþ bir yankýyla çalar.
Terk eder akrep yelkovaný;
Her aným, bir sensizlik yarasýyla kanar.
Sana tutkun sokaklar,
Boþ duvarlara adýný fýsýldar.
Köþe baþlarýnda hep sen varsýn;
Bir yokluk suretidir beni yakalar.
Gözlerim, karanlýðýn yankýsýný bulur.
Gidersen, güneþ doðmaz;
Sesin, uzak bir hatýrada titrer, ýraksar.
Gece bitmez, gün aðarmaz.
N’olur kal, n’olur!
Bir gölge gibi sar içimi.
Varsa, yokluðun da kalsýn;
Sensizliði al... Taþýyamam ki kendimi.
Sevdam, yokluðuna küssün artýk...
N’olur benimle kal,
Bu hayat, sensizlikle son bulmasýn!
Yoksa aðýr gelir üstüne aldýðýn vebal…
Halil Kumcu
9 Ocak 2025 / Perþembe / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.