Eftelya Gelmez Oldun

Eftelya, adýn bir þarký gibi kalbimde,
Her yankýsý bir özlem, bir hüzün nefeste.
Güneþ doðmaz oldu sen gideli beri,
Eftelya, gelmez oldun, kime kaldý bu þehir?

Sokaklar sessiz, adýmlarým yitik,
Rüzgâr bile taþýmýyor artýk senin kokunu.
Eftelya, dön bak, gözlerimdeki karanlýða,
Yokluðunla ezberledim yalnýzlýðýn adýný.

Her gece ayný düþ, ayný hayal peþinde,
Sesin yankýlanýr usulca gecenin içinde.
Eftelya, hani nehirler gibi akacaktýk?
Þimdi kuruyan bir damlayým, yapayalnýz kaldýk.

Zaman dursa da dönsen yeniden,
Bir umut, bir nefes, bir tebessüm yeter.
Eftelya, gelmez oldun, bu hasret çok aðýr,
Yüreðimde bir kor, adý sensiz bir bahar.

Ey yýldýzlara karýþan sessiz ýþýk,
Gel yeniden, bitsin bu sonsuz yalnýzlýk.
Eftelya, gelmez oldun, kýrýldým, döküldüm,
Bir sen tamamlar beni, sensiz eksik düþtüm.

Eftalya, adýn bir masal, dilimde yankýlanýr,
Her hecesi özlem dolu, gönlümde saklanýr.
Gözlerin denizdi, bakýþlarýn bahar,
Eftalya, gelmez oldun, kime kaldý bu diyar?

Rüzgâr eser sensiz, savurur hüzünleri,
Her köþede bir aný, dökülen gül taneleri.
Sokaklar artýk sessiz, yýldýzlar bile küskün,
Eftalya, gelmez oldun, yüreðimde bir düðüm.

Hani gökkuþaðý gibi sarardýk dünyayý?
Hani þarkýlar söylerdik, duyururduk rüyayý?
Þimdi sessizlik çökmüþ geceme, gündüzüme,
Eftalya, gelmez oldun, yandým özleminle.

Bir selam gönder bari, bir rüzgârýn sesiyle,
Bir düþ býrak sabaha, sarýlayým gölgenle.
Eftalya, sensiz bir ömür geçer mi böyle?
Gelmez oldun, dayanmak çok zor bu çileyle.

Ey Eftalya, adýn kaldý duvarlarda,
Bir umutla beklerim her sabah, ufuklarda.
Gelmez oldun, ama gönlümde yerin baki,
Eftalya, bu sevda bitmez, tükenmez sanki.
Sosyal Medyada Paylaşın: