BİR TEK HASRETİN TERK ETMEDİ BENİ

"Hasret, yüreðin hiçbir zindanýna sýðmayan özgür bir esirdir."
"Hasret, yüreðin unutmaya direndiði, zamana yenilmeyen bir anýdýr."

Yollarda yürüdüm yalnýz,
Ayak izlerim öksüz,
Gölgemde yankýlanan bir ah ile,
Söz söylemez daðlar gibi,
Issýz gölde bir kamýþ gibi küskünüm.

Ne kapý sesi, ne düþman haberi,
Savruldum rüzgârýn peþinde,
Þu deli sevdanýn yeliyle.
Kanadým kýrýk,
Yüzümdeki kýþ bahar deðil,
Her tebessümüm dondurucu,
Ama yine de senin aþkýn yoldaþ,
Bir tek hasretin terk etmedi beni…

Güneþte kavruldum,
Yaðmurlarda yýkandým.
Aklým firarda,
Gönlüm vatan hasreti gibi uzak,
Anýlarla vurulmuþ bir ferman gibi.
Düþlerime zincir vursam da,
Kim çözebilir ki bu düðümü?

Ömür bitse de, yol alsam da,
Sol göðsümün altýnda bir yara,
Kulaðýma fýsýldar geceler boyunca:
Bir tek hasretin terk etmedi beni…

Geçtim aynalardan,
Yüzüme yüzün sýðmýyor.
Adýmý unuttum adýnýn olmadýðý yerlerde,
Sessizce yere düþen yaprak gibi,
Tutunamadým dallarýna.

Bir eksiklik hüznü vurdu,
Kývrýldým köþe baþlarýnda,
Sýrtýmda yük,
Omzumda dünya,
Ve içimde en aðýr sözün yankýsý:
Bir tek hasretin terk etmedi beni…

Býrakmadý inatçý sancý,
Aðlama duvarlarýnda ismindi dile gelen.
Gökten yýldýz çaldým birer birer,
Gözlerin diye saklamak için.
Ateþlere attým kendimi,
Her köz, seni sevmekti aslýnda.
Dað olsam çökerdim,
Deniz olsam taþardým,
Ama çýrýlçýplak bir yürekte,
Tek baþýma direndim...

Ey yâr,
Zaman akýp geçti sandýlar,
Oysa zaman sendin,
Ve ben hâlâ sendeydim.
Çözüldükçe çözülmez düðüm,
Suskun resimlerin sessiz yeminleriyle;
Bir tek hasretin terk etmedi beni…

Bir mahkûm gibi gün saydým,
Saatleri kýrdým durmadý vakit,
Kaç gece daha geçse,
Kaç gündüz daha solsa,
Selamýný söyler titreyen dudaklarým,
Özgürlük kadar hür,
Ve ölüm kadar çaresiz.

Yanaðýmda soðuk rüzgâr eser,
Bir zamanlar nefesin dokunurdu,
Ellerim boþlukta seni arar,
Kimse duymadan,
Kimse görmeden,
Aþký kalbime gömüyorum usulca.

Taþlar bana dost,
Gökyüzü dert ortaðým.
Biliyorum, çimeninde otum bitmez,
Ve bu sevda da ölmez,
Ben yitsem, ben gitsem bile,
Sen, çölde bir þehir gibi kalýrsýn:
Terk edilmiþ, ama vazgeçilmez...

Son bir dua gibiyim þimdi,
Adýný sonsuza fýsýldayan:
“Bir tek hasretin terk etmedi beni,
Bir tek hasretin terk etmedi…”

Halil Kumcu
2 Ocak 2025 / Perþembe / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: