Bu gece ... Baðlamanýn teli ne Tavlanýn pulu koptu, Bu gece. Gidiyor bir bilinmeze. Kolaydýr beni kandýrmasý Ucunda ölüm yokya dediðim Her yolun ucunda bir hayli ölüm oldu. Kýramadým bu oyunu. Herkes bir sefer kaybeder, Kaç kez kaybettim bilmem, ama Ýlk deðildi... Ýlk hayýr dediðinde, Ýlk tokat attýðýnda, Aslýnda defalarca. Son kez bu gün, Babam öldü... Kolaydýr beni kandýrmasý bu gece Sadece , dönecek ,de! Bildiðiðim ne varsa unuturum Bu yalanýn uðruna Herþey verilmez derler ama Gözümün karanlýðýný veririm, Ruhumun isyanýný silerim. Bilsem Görmeden de sevileceðim yine Kendimden geçer, o yalaný seçerim. Bu gece... Herþeyi yaptýrabilirim kendime. Uçurumlarý uzak tutun Kahrolurum , Gidemezsem onun gittiði yere... Bir yitiþ arzusu sahanlýðýmý deliyor Uzaklaþýn... Bir ömür, kaçtý benden bu gece Engel olamam hiçbir gidiþe Uzaklaþýn benden... uzaklaþýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Phyasc0 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.