Nefesim asýlsýz. Maðrur bir kuþ dili gibi Söylencesi zamanýn yýkýmlarýnda anlamý Ýçimi doðmayan yalnýzlýðýn anlattýðý.
Üþür gibiyim.
El kapýlarýnda asilidir nice ömrüm. Pek sevilmedi þu nasýrlý ellerim. Soðuk mevsimleri hiç bilmezdim. Yüreði sýcak insan içlerinden geldiðimi Taþ sofralý evden büyüyüp yeþerdiðimi. Sokaklardan oluk oluk akan yalnýzlýðýn tesellisini.
Üþür gibiyim.
Yýldýrým ülkesi ve derinliklerde bir çocuðun annesiz çýðlýðý. Duyarsýz insanlarca kaçýrýldýðýmý. Kuruduðunu aðaçlarýn Sevgiye ihtiyaçlarý yoklar bildiðimce. Yaralý bir güvercin gibi özgürlüðe olan hasretinden. Yanardað kýyýsý ve sönmez ruhun çýrpýnýþlarý
Üþüyor yalnýzlýðým ve ben
Ortasýnýn olmadýðý...
30/11/2024 Saat: 11.36 Yazar: YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.