"Kızından Babasına"...
Hayat süpürmüþtü o yüreði.
Issýz yýldýrýmlar çekiyordu.
Sokaklar lambalarý ve bakýþlarýnýn buluþtuðu o aný,
Sanki yarýnlarýnýn kalmamýþlýðý,
Toprak öyle öfke diyarýndan kalmazdýn.
Öyle kalmazdý yaþam denilen o sahne saltanatý.
Sevmeyi bilmezdi koca insan.
Nasýl da köþeye dönmüþtü o ruh!
Eski unutmuþ olmazdý.
Bir köy odasýnda sýðmayacak yürekler olmazdý.
Sahte yarýnlar vaktini bulamazdý.
Sevdiði kýzýnýn baþ ucunda
Daha bebekken býraktýðý o yapma bebeðin
Býraktýðý o kokuyla!
Babaydý o aslýnda.
Nasýl bir bela?
Gecesi olmaz, ömrü yetmezdi yaþamýna.
Yoksul doðmuþtu bildiðim zamandý.
Bir kuru ekmek annesinin nasihatler,
Büyümenin çektirdiði açlýkla.
Þimdiyi bilmez o koca yetmeler!
Susuz yaz kalýntýsý yalýn ayaktýr dolaþmanýn bilmezler.
Babaydý o!
Nasýrlý ellerinden hayatlar tutuyor kimse bilmez.
Ufak bir eve sýðmaz yüreðine sebeplenmez.
Eþine daha doðum günü hediyesini verememiþken.
Yoksulluk,
Kimsesiz köy odasýndan baþlar bir hayatlýk zaman,
Kahretmez bu topraðýn insaný!
Yiðittir!
Açlýða dayanýr,
Haksýzlýða dayanmaz içten.
Kýzýný dokunamamakla geçen o amansýz seneler.
Gecelerin duygusu yoktur.
Issýz yollarýn kulaklardan çýnlanan sesleriyle
Hayat kýsadýr.
Apansýz bir nefesle yok olur kalýr.
Takvimler geçmez o vakit.
Topraða atýlan her bir kürek asýl kýzýna atýlmýþ sayýlýr.
Farkedemez evlat!
Gün gibi o da aile olduðunadek susmaz yýllar.
Sebep bulmaz.
Baba dediðin yoklukla kalmaz.
Asýl unutulduðunda baþlar o azap...
11/11/2024
Saat :21.46.
Yazar:Yýlmaz süslü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.