DİVANE ÖMRÜM
DÝVANE ÖMRÜM
Yandýkça diz çöken mumun misâli,
Gitgide eriyor divane ömrüm!
Bigane ne bilir bendeki hâli,
Tükenip gidiyor divane ömrüm!
Artýk çok geride baharlar yazlar,
Karlarýn altýna hapsoldu hazlar,
Nerede mahurdan çalan o sazlar,
Tükenip gidiyor divane ömrüm!
Ne önüm aydýnlýk, ne saðým, solum,
Ne ayak tutuyor, ne elim, kolum,
Çýð düþtü üstüne, kapandý yolum,
Tükenip gidiyor divane ömrüm!
Çiçeðe duracak özüm kalmadý,
Kimseye diyecek sözüm kalmadý,
Yokuþun baþýnda düzüm kalmadý,
Tükenip gidiyor divane ömrüm!
Arada gülsem de, o da bir anlýk,
Gözümün feri yok, her yer karanlýk,
Sanki gölgem gibi sonsuz piþmanlýk,
Tükenip gidiyor divane ömrüm!
YAÞAR ÖZKAN
22 Aralýk 2024
Salihli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.