DOSTLAR

"Dostlar, giden zamanýn suskun tanýklarýdýr; varlýklarý umut, yokluklarý yaradýr."

Yýllara yer eden bir tutam sevda,
Her gün biraz daha içlenir, dostlar.
Bahtýma yazýlan ne varsa hatta,
Hasreti sýrtlayýp yol yürür, dostlar.

Her bahar umuttan bir çiçek solar,
Yar bildim, taþ oldu, içimi oyar.
Gerçekler dizilir, yüreði yakar,
Vefa bir gölgeymiþ masaldan, dostlar.

Gökyüzüm karanlýk, yaðmurlar dinmez,
Bir küçük tebessüm yüzüme inmez.
Yalnýzlýk bir perde, günlerim geçmez,
Ömre iz býraktý efkârý, dostlar.

Bir rüya sandýðým düþlerim hüsran,
Her aný hayal oldu, bunca zaman.
Tozlu gam yüküyle dizlerim þu an,
Kalbime bir yarayla aktý, dostlar.

Sýcacýk bir yuva yoksulu kulum,
Garip göçmen kuþlar gibi savruldum.
Hayat yolunda tökezleyip durdum,
Yazgýma idamlýk yazýldý, dostlar.

Damla mutluluk düþmedi payýma,
Kederden köþe yapýlmýþ adýma.
Mevsimler geçerken ellerim boþta,
Bir hayali kaldý benimle, dostlar.

Dönüp bakýnca geride anýlar,
Bir ömür aðlasam kapanmaz kaynar.
Derin bir sýzýdýr gözümde yaþlar,
Hüzünle yoðrulur dilimde, dostlar.

Bütün yüzler toprak oldu, kayboldu,
Ayrýlýklar bir bir gönle hapsoldu.
Yüreðimde kalan buruk bir yoldu,
Ýnsanlar üstüme yük oldu, dostlar.

Kumcuoðlu derdi herkesten saklar,
Her satýrda bin ahla içi yanar.
Kandýrýr gölgesi ufkuna sýzar,
Ahrete taþýnýr çaresiz, dostlar.

Halil Kumcu
23 Aralýk 2024 / Pazartesi / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: