Kaybolanlar İçin Bir Sigara

Zamanýn serseri bir horoz gibi baðýrdýðý yerde,
her þey kayboluyor, ama bir yerlerde bir þey kalýyor.
Ölümsüzlük mü? Bir yudum raký gibi,
bir nefes alýrken kayboluyor, bir anda.
Gölgem, o korkunç geceye,
sýðmýyor, hep kayboluyor, bir daha bulunmuyor.

Bedenim bir cümle,
ama kelimeler, nereye gitse, ardýnda yara açýyor.
Hangi cümle, hangi yarayý,
kimse hatýrlamaz, kimse takmaz.
Zaman? O da kayboluyor,
sadece içimde çürüyen bir hatýra gibi.

Her adýmda biraz daha kaybolurum,
ama fark etmiyorum, kimse fark etmiyor.
Yalnýzca gece var,
sanki her þeyin sonu o.
Ama o da kayboluyor,
geri dönmeyen bir hýçkýrýk gibi.

Ölümsüzlük, bir sigara dumaný,
bir gece çöküþü gibi.
Ama ben burada,
söndürebilecek kadar çok içiyorum,
ve yine de yakýyorum her þeyi.
Bir yara, bir kýrýk, bir sýrt dönmesi.

Zamanýn kaybolan gölgesinde,
topraða düþer bir hayal,
bizse karýncalarýn peþinden sürüklenen ölüleriz.
Ýçimde bir boþluk büyürken,
hepsi birer taþ gibi düþer,
ve düþerken, gökyüzüne yükselir,
her þey bir an, kaybolan bir hatýra gibi.

Sonsuzluk? Belki de sadece
bir alkolik deliliði,
bir kahkahanýn çöküþü,
bir soðuk rüzgar gibi.
Ama yine de, bir þekilde,
her adýmda bir þey buluyorum.
Kaybolanlar arasýnda,
kendimi buluyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:

immortalis. Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

perestiş kabir ( ¿ ) ıslak saltanat kan karanlık bahar solosu ¿? üçüz tanrıça otoporte kan kedi yürüyüşü ölüm ayracı