SON SÖZÜN
Bitti dediðin gün anladým öldüðümü
Meðer aldýðým nefes atan kalbim senmiþsin.
Nasýl çözeyim sana baðlandýðým kördüðümü.
Gömdüðün mezarýma pembe güller ekmiþsin.
Suçum yoktu herþeyden çok seni sevdim
Gördüðüm her güzellikte adýný andým
Belki gerçekten seversin diye kendimden geçtim.
Bitti dediðin an kor ateþlerde cayýr cayýr yandým.
Neden baðladýn ki kendine bu kadar
Sana olan tertemiz sevgimi hiç mi görmedin
Öldürmeseydin gelirdim seninle cehenneme kadar
Gözyaþlarýmda boðuldum da ellerinle silmedin.
Verdiðim deðeri hiç mi önemsemedin.
Sana hiç mi mutlu huzurlu hissettirmedim,
Anladým tahammülün kalmadý beni sevmedin
Anladým bir köpek kadar yokmuþ deðerim
Þimdi aklýmý mý kaybettim her yerde sen varsýn
Bu kocaman þehirde yapayalnýz bir baþýma kaldým
Yaþayamýyorum ki her an aklýmdasýn
Sanki Karadeniz’in soðuk sularýna daldým.
Hatýraný unutur muyum, kokunu, ellerini
Geceler bitmiyor gelince aklýma güzel yüzün.
Bir tutam umut vermedin, kaçýrdýn gözlerini
Artýk kulaklarýmda çýnlýyor o son sözün.
Beddua etmem hep mutlu ol, ben yansam da
Yaralý býraktýn, eksik, tamamlanmam asla
Geceleri rahat uyu ben olmadan aklýnda.
Benim gecemse artýk gözyaþýyla yasla.
Beddua etmem her zaman gül sen,
Bir daha asla ben göremesem de.
Olur ya bir gün aklýna gelirsem.
Haberim gelir ben yanýna gelemesem de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.