bitince yollarýn yýkýlýrsýn karanlýk bir yere anýdýr yüzünün yansýmasý seni seyrederim gözlerinin deðdiði yerlerde yoldaþýn olacak sevgim alýn terinin damladýðý dünyada yine de aþk yalan diyeceksin.
gezdin uyuyan kaldýrýmlarý bir taþla dikine sabahladýn beklemenin aðýr sabrýydý ellerinin kavradýðý iþ gününde kurumuþ güzdü gözlerine dolan göremedin bahar olan dünyamý.
benimkisi bir hastalýk sana karþýlýksýz olan çekiyor ayaðýmdan toprak düþeceðim tanýnmaz biri olarak emeðim ses olsa da dillerde iki yol arasýnda kalan benim kaldýrýmlar sürükleyecek saðdan sola gövdemi.
yýkýlsa þehir, kurusa ýrmak ve gitse bütün kuþlar seni solumanýn mutluluðu tükenmeyecek bende ocaðýn karanlýðýndan günleri katacaðým sofranýn rengine þiirler içinde arayacaðým seni belki de romaným olursun yazmakla bitiremediðim.
haklýsýn!.. kýsaldý yaþamý kucaklayan kollarým ama alnýmdan güneþ eksilmedi.
zeki kýrhan mart 2024 de tersime yaðan yaðmurdu zaman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeki Kırhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.