bir þey vermeden kapýdan gitmeyen çingene sarýlýþým þiire yeneceðim motor gürültülerini bütün mahalleyi pencereye çeken iþlevsiz sesleri
sessizliðimi sesledim bir çocuðun deprem gözlerinde kýrdým ölümün kolunu onca güçlü kol neye yarýyor baktým gülemedim yaþamýn yalnýzlýðýna
kýrýk camý titreten rüzgar terliklerini sürüyerek yürüyen genç kýz beyaz gülüþü duyarlýðýmýn kilidini açýyor türkü söyleyemiyorum içimde özlediðim tüm anýlarý çaðýrarak
gerçek ise sýkýntým aðlamak istemim, dürtülerim tek gürültü düþüncelerim zýt olan ben miyim( herkes olamaz) kadýn gücümle yaþamak istiyorum her þeyin üstesinden gelerek
içinden çýkacaðým yoz avazlarýn bozacaðým sessizliðimi
uzakta görünen ne ki tutuyor musunuz sesinizi boyunuzdan görünmüyor hem boy sizin deðil sizi tapulayanlarýn gölgesi
nedir ne deðildir bu gürültü..
22. 07. 1983/ 03. 11. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.