Yaşayamadığımın hesabı
hayata dokunmak için vize almak gerek
onu sadece kendine tapulayandan
araya azizler, peygamberler girse yok yararý
dini daha lüks yaþamak için kullanýrlar
köleleri, iþçileri ucuza kapatýrlar
ölümleri bedavadýr nasýl olsa
sahipsiz olanlarýn
yapmak için uçaklarý tanklarý
geniþletmek için saray topraklarýný
çalýþtýrýrlar
istersen hiç sorma aklým
neden onlar gibi yaþayamadýðýmýn hesabýný
yanlarýna adým atacak korumalarýn yok
Tanrý bile varsýl eliyle korur yoksulu
idare et der aklýnla
usum bana anne babamý seçemediðimi söyler
söylesin, hayata nasýl açmalýyým gözlerimi
iki göz deliði pencereli odada
nasýl ulaþsýn aðlamalarým
bir üst düzeyine toplumun
o kadar büyük öyküm yok
Amerika’dan diplomalar falan
kurân kurslarý deðer görüldü bana
okuma yazma
çalýþ karnýn doyacak kadar
bize muhtaç ol
dur tuzaðýnda hayatýn
önünüze sereceðim kocaman bir aný da yok
sokaklarda koca dayaklarý
odalara kapanýp aðlamaklar falan iþte
önüne gelen çekiþtirir
oranýzdan buranýzdan
dayanýlmaz mahalleye dayan
aban, orada kal
sokaðýn ayazýnda oku
sokaklara kimlerin adý verilmiþ
unutulmuþ bir sopa ol ya da
aklýndan bile geçme kimsenin
orada kal!
herkes gezsin dolaþsýn ülke ülke
yesin içsin senin gücünden
gökyüzü gitgide kararsýn, kararsýn
açma sakýn gözlerini
kalk çalýþ, uyu
uyu uyu!
kal en arkada
gösterilerini izle televizyonda
atý alan geçsin Üsküdar’ý
altýndan çekerler kim bilir
ýsýttýðýn yataðýný!..
12. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.