ALIŞAMADIM

Nasýl geçti anlamadým, sekiz yýlým Ankara’da
Daha önce yaþamýþtým, yabancý deðilim burda
Sýradan bir þehir deðil, baþkentlik ediyor yurda
Buna raðmen bilmiyorum, bir türlü alýþamadým.

Memur þehri demiþlerdir, yýllar yýlý Ankara’ya
Sosyallikten bihaberler, hepsi girmiþ bir havaya
Bu nezaket, görgüsüzlük, yakýþmýyor Ankara’ya
Ýþte bu yüzden dostlarým, bir türlü alýþamadým.

Halini-hatrýný sorsan, yüzüne bön bön bakýyor
Bir suç iþlemiþsin gibi, kýzgýnlýk tavýr takýyor
Çalýmý boyundan büyük, cakasý bin bir satýyor
Kimlik sorunlu yüzlere, bir türlü alýþamadým.

Hepsi böyle deðil elbet, iyiler çok azýnlýkta
Her gün karþýlaþýyoruz, cadde, sokak ve durakta
Gülümsemeyi unutmuþ, sanki kalmýþlar Araf’ta
Þehirli mi, köylüler mi, bir türlü alýþamadým.

Herhangi semt pazarýna gidip, memnun dönen var mý?
Verdiði paraya deðer, meyve-sebze alan var mý?
Çürük-çarýk verdin diye, hesabýný soran var mý?
Kul hakký ortadan kalkmýþ, bir türlü alýþamadým.

Ekizoðlu, bundan sonra; rahat býrakmazlar seni
Halkýmýn gözü, diliyim; susturamaz kimse beni
Tespitlerim ve sözlerim, gördüklerimin röntgeni
Güneþ balçýkla sývanmaz, bunu ben anlatamadým
Görüp, görmezden gelmeye; bir türlü alýþamadým.
Ankara, 20.10.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: