Anlarsın
Anlarsýn derdim
Gökyüzüne þiirler astým
Eksildi kafiyeler yeryüzünden
Kýrk türbelik bir duaymýþ sevgim
Kýrk gecelik bir düðün..
Rüyalarým bir zindan düþü
Sofrasýz ,mekansýz insanlar yýðýný
Cehennem taþýyor avuçlarýmdan
Anlarsýn derdim ellerimin nasýl yandýðýný
Ayrýlýk bir renktir ,yarý açýk bir geceden
Bir aforizmadýr,ruhuna gömülmüþ
Yazgýlýydýk senle sevdalanmaya
Bir bütündük oysa
Kavimlerin kökleri kadar
Vivaldi’ nin dört mevsimi gibi
Anlarsýn derdim
Yaþamak,bir anlama biçimiydi
Bu ufacýk ve acýnasý dünyada
Okuduðum tüm kitaplar
Göðe çýkarýyor seni
Oysa ben kronik bir ayracým
Bir sigara molasýyým
Platonik uykularým var
Ve rakýyý halen susuz içerim
Ben anlatýrým daha kendimi
Kurumazsa dudaklarým þafaða
Utanmazsam pas tutan kelimelerimden
Anlarsýn derdim
Bilincim mayýnlý bir alan
Seni her düþündüðümde ölüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.