UZAK

uzaklardan ýþýklarý görülüyor þehrin
yýldýzlar gibi pýr pýr yanýp sönen
bir de bulutlar kalksa ya üstünden
güne doðursa güneþi
üstümüze yapýþan yalnýzlýk denen delilik
elim dilim þiir kokuyorken üstelik
al götür beni o uzak akþamlara

þimdi bir sevdanýn arka sokaðýna
kývrýlýr yalnýzlýðým
içsizim, sensizim belki de kimsesizliðim
sahipsizliðim en çok da
batýrýyor parmaklarýný cana

hayallerimi barýndýrmýyor geceler
uzaklardan gülümseyen bir yabancý
mutluluk bana
hani tam da vurdu vuracakken
saat zamanýn hiçini
zamaný mýdýr yalnýzlýðýn biçimi

i mgelerle dansýný býrakalý kelimelerim
berraklýðýna sýðýnýyorum nefeslerinin
rüzgârýmla yanmazsýn sanma
bir selâm olsun bari yolla
gölgesi vuruyorken aþkýn duvarlarýma

kývrýla kývrýla giden tren ardýnda
eh iþte! ayrýlýktý hep derdim
usul usul, usulsüz gidersin de
ne bu þimdi nedir benim derdim







ÖZLEM
Sosyal Medyada Paylaşın: