MAZİYE MEKTUP
MAZÝYE MEKTUP
Kavak yeli esti genç yaþýmýzda,
Yolumuzu kesen eller utansýn!
Sevmiþtik! Sevdaydý yoldaþýmýz da,
Geçit vermez daðlar, beller utansýn!
Elele birlikte girmiþtik aþka,
Ne aldýk ne verdik sevdadan baþka,
Böyle olmasaydý sevdiðim keþke,
Aramýza giren diller utansýn.
Tertemiz aþkýmýz olurken heder,
Gönül köþkümüzü kuþattý keder,
Ýki kere iki hep dört mü eder?
Bizleri savuran yeller utansýn.
Büyük sevdamýzý ettiler konu,
Hicrana götürdü bu yolun sonu,
Siyahla örtüldü rengin her tonu,
Güneþi kapatan tüller utansýn.
Hazana ulaþtýk, bahar görmeden,
Hiç çiçek dermedik kýþa girmeden,
Müezzin bir öðlen sela vermeden,
Bedeni saracak çullar utansýn.
Gönlüme ay oldun bin yýldýza eþ,
Geceme ümittin, günüme güneþ,
Sevdalý kalpleri yakar mý ateþ?
Yârini sarmayan kollar utansýn.
YAÞAR ÖZKAN
01 Aðustos 2024
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.