Uykusundan rüyasý çalýnmýþ geceler kaldý Tebessüm bakýþlý hatýralardan geriye. Ne güneþi geliyor sabahýn, Nede yýldýzý gök yüzünün. Her þeyi çalýnmýþ bir dünya senden kalan. Yetim bir aðlayýþ besteledi kalbim; Soðuk duvar ile konuþurken.. Sensizliði çekerken içime.. Ýdam mahkumu bu sevdadan geriye, Yýrtýk bir fotoðraf karesi Düþüyor tarihin hatýralar çöplüðüne. Temiz kalpli çocuklarýn Masumiyeti gülüyor yüzümü. Günahýn musallasýna yatarken Büyüdükçe küçülen insanlarýn, Eli kanlý bakýþlarýnda can veriyor soluðum. Hiç bitmesin dediðimiz çocukluk oyunu olsaydýn Sabah uyanýnca yine senle oynadýðým Oysa son oyunumuz ölümlüyü oynamakmýþ Sen oynadýn ben öldüm...
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarözyanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.