Sessizce

Penceresinden hüzün bakýyor gözleri
Silik bir fotoðrafýn geçiþine deðerken
Acýlarýn en masum yanlarý,
Nefes olup acýtýyor solumu.

Solgun çiçeklerin baharý bekleyiþi
Bir tutam yaðmur kokusu toprak
Bedenimde yeþeriyor Ben-î Adem-î.

Karanlýk yüzlü gölgeler
Benliði kiralanmýþ insanlarýn
Piþmanlýðý çoðalýyor
Sisli kentin sokaklarýnda.

Acýnýn acýnacak hali kalýrken bize
Kalemi son bir gayretle yazdý;
Þairane üsluplarý kanatýrken kalbim
Bir gök çizdim gözlerine
Ahir-ette buluþmak için.

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: