VEFALI TÜRK
VEFÂLI TÜRK
Zulüm kurmuþ çarkýný, akar kalbe gözyaþým.
Hasret yüklü acýlar, gönüldeki yoldaþým.
Sînemdeki kederim, tutup akla da sindi,
Hicrânýmla beraber, sonra ruhuma indi.
Þu bî-çare sýrtýma, Kaf daðý’ný vurdular,
Hücum etti baðrýma, devden büyük ordular.
Hicran külüngü çarptý vuslatýn duvarýna,
Örselendi her yaným, belki çýkmam yarýna.
Akþam yakýn guruba, güneþ batar ardýndan,
Parçalanmýþ ümidler, düþer gönül yurdundan.
Dertlerimle beslenir, yanar her dem çeraðým,
Çaresizim, hâlsizim, inþirahtan ýraðým.
Telafar’ým, Bosna’yým, Kýrým’ým, Türkistan’ým,
Türkmeneli, Tebriz’im, bî-günâh akar kaným.
Seslensem de hasretle bana dönmüyor sesin,
Anam, babam, gardaþým, vefâlý Türk nerdesin?
YAÞAR ÖZKAN
Salihli
20 Mayýs 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.