AŞKIN RENGİ
AÞKIN RENGÝ
Suya güfte yazsýnlar, ormandaki çayýrlar,
Solo yapsýn esen yel, þifa veren sesiyle.
Çiçekleri seyretsin, yeþil giymiþ bayýrlar,
Ruhu saran baharýn, ilk günkü hevesiyle.
Yeni doðmuþ ümitler, aþk meyini içerken,
Yârin nuru yansýsýn, sinedeki ahlara.
Yola çýksýn tutkular, kalkýp kuþtan da erken,
Kapkaranlýk geceler, kavuþsun sabahlara.
Kýzlar türkü yaksýnlar, içimdeki sýrlara,
Kelebekler raks etsin, sevginin mihengiyle.
Serenatlar ulaþsýn, uzaktaki kýrlara,
Yýldýzlara karýþsýn sevdanýn ahengiyle,
Rüzgârlara salayým, baðrýmdaki külleri,
Belki diner kim bilir, sinemdeki bu ateþ.
Koklayayým göðsünden, aþk renginde gülleri,
Kovsun artýk hüznümü, gönlüme deðen güneþ.
Aþk denilen bâdeyi, gamzesinden içeli,
Bilmiyorum ben kimim, ne haldeyim, nerdeyim?
Makas vurdum ruhuma, yâre sevda biçeli,
Ne deryada ne çölde ne gökte ne yerdeyim!
YAÞAR ÖZKAN
Salihli
24.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.