KU
TURNALAR
Sevda ýþýðýndan yansýr uzaklar,
Kayboldum dar sokaðýnda sonbahar.
Neyden döne döne geçer turnalar,
O mahur beste kulaðýmda solar.
Tozlu rafta hatýralarý sarar,
Avcundaki boþluk içimi yakar.
Gökyüzünde bölük bölük turnalar,
Üþüyor içim, sönüyor lambalar.
Ýnce, narin, gül kanatlý adaklar,
Saklý hanemde dinmiyor acýlar.
Gelip geçsin üzerimden turnalar,
Hasretinle dolsun yalnýz akþamlar.
Adýna dökülen yaþý duyanlar,
Aklým fikrimle gurbeti arþýnlar.
Deli esen bir rüzgârla turnalar,
Gömülür dalga dalga fotoðraflar.
Gönül serde gözlerim yolda açar,
Yolculuklarým aciz, öksüz akar.
Her gecenin sabahý var, turnalar,
Zehir zýkkým sigaram bile kanar.
Çýrpýnýp durduðum ateþle daðlar,
Yüreðimde eriyen ahla daðlar.
Kaç kere çaðýrdým seni turnalar,
Yol ver yârime gideyim, turnalar.
Dönmemek üzere göçtü anýlar,
Düþler yakýlmýþ gölgeyi kovalar.
Selam götürün ey yorgun turnalar,
Omzuma gam çöker göçün, turnalar.
Bin parça eyledin, kalbimi boðar,
Deminle demlenir bende aðýtlar.
Bahçemde gül açmaz olmuþ, turnalar,
Bir avuç kül eder yârsýz yarýnlar.
Gönül mülküme kar yaðýyor tekrar,
Yetim kalbim þimdi derdimi taþlar.
Uyku tutmaz karanlýkta, turnalar,
Ellerim sabahsýz geceyi suçlar.
Felek sillesini yedim, insanlar,
Aklýmý yitirdim, her gün sayýklar.
Mapushanemden süzülen turnalar,
Kýrýk dökük düþlerde aðlaþýrlar.
Halil Kumcu
12 Aðustos, Perþembe, Ankara, 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.