Savruk

o son raddeye geldiðim zaman ,
çoktan teslim olmuþtu bedenim .
Hatýrla !
korkuyordum .
suratýmdan belliydi .
ak düþtüðünde saçýma
yaþým yirmiydi.

daha gencecik baharým
tutunmuþken kelebeðin kanadýna .
uçmak bu kadar zor olmamýþtý hiç .
O tomurcuðuma besteler yazýlýrken ,
sema’da yangým duyulmamýþtý hiç .

Ah rüzgar !
biraz essen.
biraz uçsam.
biraz kaçsak buralardan .
olmaz mý ?

hem yeni gördüm daha
alimin kanadýnda uçaný .
ve gördüm müridin
feza’da raksettiðini .

gel .
gel etme !
biz ,
arzý bilmeyiz .
biz ,
feza’nýn yolcusuda deðiliz .
gel .
gel etme ey rüzgar !
götür bizi gidilesi yollara .
götür bizi ,
bekleyenimiz var orada .

…

fakat sen ,
bizi ufkunca geniþ manzaraya býraktýn .
baþka kimi böyle savuracaktýn ?
anlat ,
ey rüzgar !

ki ruhum,
yaþlý mevsimleri görmüþtü .
kimi zaman ihtilale uðramýþ senelerdi .
kimi zaman vebalý bir adam .
ama kaçýk þuurlarýn tutulduðu zaman ,
ben de sana tutuldum.
fýrtýna kesildin iþte o zaman .
koparacaðýn tuttu ne varsa .
ürpertim daðýldý bir anda .
ve þimdi korkuyordum
maveranýn diyarýnda .

bedenim,
kurumuþ yapraðýn cýlýz ve savrulgan hali .
kalkabilirsem eðer ,
beni en tepelere götür bari .
olur mu ?


münharif
Sosyal Medyada Paylaşın: