Kâid

"Ben belki de yüreðimden nefes alýyorum .
Belki de ciðerlerim sadece sigara dumaným içindir .
Belki de gözlerim ile duyuyorum .
Ne malum ?
Belki de kulaklarýmla görüyorumdur ."
Demiþti acuze , þuuraltý yitik , kendi kadar bitik Abbad’ýn silik silüetine kanca misali takýlan , kimi zaman iyileþtiren kimi zamanda yaralayan dili .
Þayet bu zaman dilimi ,
Sürüklerken insaný ve dahil pasýný kirini .
Karakterin reçetesinde hangi erdem yazýlýrda ,
Bu ayýplar köküyle silinir .


Misalen 100 yaþýndayým misali ,
Yaþýn kadar zaman bile minvaldir .
Düþün ! Ama taþýnma .
Ziyan edipte piþmanlýðý takýnamayan bu edep kimdendir ?


Yarý yolu geçerken içine hiç mi düþmez ölüm korkusu ?
Gerçi genç olsa ne yazar ,
Ýnsan doðduðu an zaten büyük bir mezar kazar .
Daim kader istediðini yapar .
Devamýnda güllerin sönmüþ kokusu , elinde yine hezim olan bir zarar .


Kinaye dolamacýnda volta atan milyon þuur !
Koþsada kaderin yamacýnda ,
Muhakkak sonu amiyane þekilde bedeni kurur .
Ne demiþler ?Arayan bulur .
Peki bulacaðý ,
Bela mý , sefa mý yoksa ömür boyu çekeceði olan cefa mý ?


Kafi .
Bu kadar kâfir .
Sanki bulmuþ gibi yaþar o cenneti ,
Sanki dünya safir dolu bir mahfil.
Sahi !
Su katar anasýndan emdiði süte ,
O kadar hain ve bir o kadar hafi .


Cam fanus dünya olsa ,
Kum taneleri insan .
Düþenler ateþ , kalanlar su ama mafiþ oysa .
. . .
Þimdi alt üst olsa bu cam fanus ,
Kim ateþ kim su ?
Yaptý yine yapacaðýný þeytan huysuzu .
Kâbus .
Kâbus .
Berrak gökyüzünde bulunur mu mahpus ?
Kâbus .
Kâbus .
Açýk denizlerde kulaç atarken dahi ardýmýzda mahmuz .
Söylesenize ! . . .
Hangimiz ateþiz , hangimiz suyuz ?


Olduðumuz gibi yokuz .
Ne yazýk ki ,
Kovulacaðým bu köyün numarasý dokuz .

Rumuz ;
Ben , buhar ! . . .

Ebubekir Ocak T.k
Sosyal Medyada Paylaşın: