Sessizlikle kaplý bu gece , odamýn duvarlarý . Penceremden sýzýyor, dertli bir yalnýzlýk , bu gece . Sararmýþ perdelerim örtmüyor artýk günahlarý . Soðuk döþeðim , sýcak yüreðim atmýyor bu gece .
Ýçim titriyor bu gece , kül oldu benimle tütün . Dolup taþýyor çay fincaným , bitmiyor bu gece . Kulpu kýrýk demliðim , döker için bana büsbütün . Cayýr cayýr sobam , yanmýyor ýþýklarým bu gece .
Uyku yok bu gece , parkemin tantanasý bitmiyor . Saatim kaplumbaða , bir türlü geçmiyor bu gece . Daðýnýktýr masam , dönmeyen koltuðum boþ duruyor . Kaðýt ve kalemden ibaret bir adamým bu gece .
Ebubekir Ocak T.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebubekir Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.