DÜŞÜNCELERDEN...

Bil ki adým yok hala.

Ýsmim belirsiz kayýtlarda

Belirsiz zamanýn öznesi kar tanesi

Soðukluðunu içime çekmez rüzgar.
Yorgun deðilim,
Kanatlarým kýrabilirim.
Uçamayabilirim özgürce kuþlar gibi,
Bilirim geçmek zordur mevsimler.
Daldan koptuðu yapraðýna çektiðini kimseler bilmezler!

Onlar gibiyim!
Ölümsüzlüðü düþlerken,
Saatlerin kanlý hançeriyim.

Adým yok...
Rüzgarý tutamam ellerimle,
Güneþle, ýþýðýna hayalleri çizemem.
Tutamam yaðmur tanelerini bulutlardan,
Tam saatini bilmediðim þehrin!

Kalkýp dolaþmaz yalnýzlar!

Öðle saat kaçadýr yakýn?
Bu kaçýnan kaçýncý topraða?
Öksüz gitmek gelmiyor içimden.

Adýmý bilmiyorlarken!
Yaz geceleri gelmiyorsa sebepsiz.
Aðaçlardan seslerini iþitmiyorsa doða.
Öfke öyle kalýnca tokat gibi.
Sebebini bilmiyorsam sevdiðimin,
Sevemiyorsam ömrümce...
Karanlýða aþýksam,
Adýmý anmýyorsa hala annem!
Göçmen yarýnlar yaklaþmýyorsa hayata!
Uzat elimi bir desem
Hislerini hislerime dindirsem!
Rüyalara çýksalar yollarýmýz,

Bir sabah,
Ömrümce biriktirdiðim o eski yarýnýmý ,
Bir nefes sonrasýný

Adýmý bilmiyorsan...

7/7/2024
Saat: 9.25
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ...

Sosyal Medyada Paylaşın: