DAĞILMIŞ BULUTLAR ARDINDAN SAKLANMIŞ ÖMRÜN DAĞLARIN...

Ömrün daðlarýna uðurladým yine seni bu gün...

Ýçim kapanmýþ gölgelerin sabýrsýz soðukluðu
Yüz sürmeye çalýþmaz yarý bir ay gibi.
Kapanmaz gökyüzün içinden gelip yýrtarcasýna,
Öylesine sesli uçuyorlardý ki mavi benekli kelebekler.
Sarý saçlarýn göçmen kuþlarý kýskandýrýrken,
Þarkýlar söylerken eski Zeki Müren’ler!
Danslarý soluksuz sokaklarý kaçýyorken,
Elimden eski bir demet gülüdür titrek bakýþlarýný diriltirken,
Saatlerin kör olmaya mahkum bakýþlarý,
Ya onlarý kimler avutuyorken,
Ýçinde gelip boynuma sarýlmaný.
Dökülmüþ hasret saçlarýmý,
Ve yeniden doðmayý bekleyen mas mavi gökyüzünün ihtiþamý,
Seni kimler anlatýyorken?
Sen ki sebepsiz daðýlmýþ karanlýk bulutlar gibi,
Üzüm yapraklarýnýn aralanmýþ gün ýþýðýna ki muhtaç.
Zaman eriten hüzün duvarlarýndaki eski müebbetlik,
Sararmýþ sonbaharýn diriltemediði eski bir yaprak

Ömrün daðlarýnda uðurladýðým ölümünden de uzak...

18/10/2023
Saat:11.00
YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın: