SENDEN GERİYE

Apansýz uyanýr gece yarýlarý,
Göðsümün duvarýna kazýdýklarým.
Avuçlarýmdan yalýnayak geçerken,
Denizden yeni çýkmýþ balýk gibi çýrpýnýrým.

Demir atmýþ özlemin içime,
Uzak ülke kýrpýntýlarýyla çöker.
Ürkek kýnalý tavþan gibi,
Volta atan martýlardan bihaber.

Bir ceylanla aðlaþýr penceremde,
Dudaklarýndaki nemli ýslýk.
Masmavi gökyüzündeki ak bulutlar,
Susun, baðrýþmayýn artýk.

Yollar çaðýrýyor þimdi beni,
Sokaklarda karabasanlar dolaþýyor.
Bir yaðmur loþluðu içinde,
Rýhtýmdan her gün bir gemi kalkýyor.

Yalnýzlýk kalleþçe
Býçaklamýþ aþk damlalarýný.
Bir balýkçý teknesinin ardýna takýlmýþ,
Can verdirtmiþ saçýmýn aklarýný.

Gecikmiþ saatler çalmýþ zamanlarýmý,
Koþar yelkovan ardým sýra benim.
Radyoda hep o bilindik þarký:
“Ben seni unutmak için sevmedim.”

Sevdim de ne demek,
Bir serçenin gözyaþý kadar.
Sakýn ha, sakýn ha! Bilmez misin,
Serçeler aðladýklarýnda uçmaða varýrlar.

Ýçimde ölümcül bir hülya,
Aþkýmý kayýp bir limana taþýyor.
Bir mahkûm gibi, kâh kýyýda, kâh sular üstünde,
Kâh havada kelebeklerle uçuþuyor.

Henüz demi kýrýlmamýþ bir bardak çay yudumluyorum,
Karþýmda ahþap çerçeveli bir ayna.
Gözlerim köþelerine sýkýþtýrýlmýþ,
Birkaç tane siyah beyaz fotoðrafa aþina.

Derken bir gün kabrimde,
Baharý ertelenmiþ boynu bükük bir karanfil açar.
Mazimden ne kalmýþsa senden geriye,
Aðlamaklý bakýþlarýn altýnda yýrtar, atar.

Halil Kumcu
23 Temmuz 2024, Salý, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: