"YANI BAŞIMDAN SOKAKLAR, SESSİZLİĞE VURULMUŞ GİBİYDİM"...
Yaný baþýmdan vurulmuþ gibiydim...
Düþman bakýþlarýn aralarýndan bir rüzgar
Þehrin derinlerine doðru çekilmiþ kalabalýk
"Ýçlerinde varlýðýn sorgularý".
Kapýlmýþ , esiri olmuþtan kaçýnýlmaz
Yeniden baþlar mý dersem
"Anlayamazlar!"
Yol almýþým
Eski dünya misali daha gözleri aralanmamýþ
Duymak istemiyor gibiyim þarkýlarýnýn.
Kýsacýk günler boyu hep hayatla kavgam
Üzerimdeki býrakmaz geçmiþ ,izlerin
Vakti öðleye doðru yol kenarýndan biriydi!
Yaný baþýmdan vurulmuþ gibi!
Sokaklar üzerinden kabus sessizliði!
Ruhu gelse bir dokunsaydý þimdi.
Kaybettiði sevgilisi,
Karabasan saðýrlýðý öyle vurgun idi.
Ýnsan içinden vurulmak kadar karanlýðýn peþi!
Anlayamaz belki!
Hemen sokaðýn baþýndaki bekler elleriyle sevgili.
Yaný baþýmdan vurulmuþ gibiydi.
Yalnýz öfke diyarýnýn kýsacýk cümlesi.
Ýnsan vurulduðunu belki bilmezdi!
Sevdiðini,
Sevdiðini hiç bilmediðini.
Yalnýz þimdi evsiz sokaklar sessizliði...
29/04/2024
Saat:20.58.
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ (KLASÝK YENÝ DÖNEM KÝTAP SONRASI SERBEST TEKNÝK YAZIM ESERLERÝMDEN KENDÝMDEN AÝT BÝR YARATIM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.