MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Büründüm
Serpil Çavuşoğlu
Büründüm
Büründüm
Yer yüzüne geldi garip gönlüm,
Divaneydim aþka doðru yürüdüm.
Rüzgarýn tokadý buldu da beni,
Salýndým uçtum yele büründüm.
"Ah" dedim ýzdýraba erdi kalbim,
"El" dedim, tokadý atana güldüm.
Nice hüzünler bildi de beni,
Kapandým sustum lâl’e büründüm.
Nabýz atar da erir divane yüreðim.
Aðladým durdum bine bölündüm.
Kul gülümser gördü de beni,
Aldýðým nefesle tene büründüm.
Elem duydum yüz sürmedim,
Kývranýrken elif gibi göründüm.
Sükut eyledi durdu beni,
Ayým geçti güneþe büründüm.
Damlayken süzülüp düþemedim,
Ýçimde bir koca vahaya döndüm.
Közüm yakýp da piþirdi beni,
Ķülümü gösterip hiçe büründüm.
02 Subat 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Hayat, Savur Kendini Bana
Meftun
Kırgın
Başın Sağ Demeyin
Bu gece bir başkaydı.
Ölmeye Gidiyorum Yar
Aşk-ı Derûn
Çık da Gel Yanıma
Çek Ateşini Sağ Yanıma
Kanadımı Yaktı da Gitti