Çık da Gel Yanıma
Görmek istersen þayet kendini,
Þems’i eþ et, çýk da gel yanýma.
Bir toz zerresi yükse sýrtýna,
Baðrýna taþ et, çýk da gel yanýma.
Kederin susmuþsa sýr yüzünden
Sýrrýný aþ et, sar da gel yanýma.
Heyben dolmuþsa dünya közünden
Közünü boþ et, çýk da gel yanýma.
Dünya alýrsa ferri gözünden,
Gönül gözüyle, çýk da gel yanýma.
Kýrk mum söndüyse bir nem yüzünden,
Düþ gölgene, çýk da gel yanýma.
Kelamý edersen gümüþ terazi,
Kefeyi tart da, tez gel yanýma.
Açýp da görünce bomboþ elleri,
Ýki yana sal da, özde gel yanýma.
Aþk lâl olmuþsa bunca hüzünden
Hüznü Hümâ et, uç da gel yanýma.
Hýrkayla gideceksen þu alemden
Lokmaný pay et, çýk da gel yanýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.