Ölmeye Gidiyorum Yar
Ben þimdi ölmeye gidiyorum yâr.
Yarým kalanlarýn hesabýný sormaya,
Aþký kaybettiðim yolda gölge olmaya,
Gölgede son kez batmaya gidiyorum.
Kahýrlardan kahýr beðendim,
Sebebini görmeye gidiyorum.
Ne tek sözün ne de gül cemalin,
Bendeki huzuruna gidiyorum.
Doðacak Leyla’ya miras býrakýp,
Açýlmayan kalbe dua yaðdýrýp,
Taþan yürekten derya yaratýp,
Deryada kaybolmaya gidiyorum.
Her günü bin yýl gibi yaþarken,
Hasretin ateþinden beraate çýkarken,
Kör olmuþ yüreðe kul köle olurken,
Öylece, öylece, öylece gidiyorum.
Ölmeye doymayan bir garip gibi,
Þems’e aþk olan Mevlana gibi,
Eceline uçuþan Simurg gibi,
Sessiz sedasýz, ölmeye gidiyorum.
Serpil Çavuþoðlu
Tarihi : 3.4.2022 01:34:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.