BOŞA GEÇEN YILLAR
BOÞA GEÇEN YILLAR
Dünyayý gerçek sanýp, sakýn süsüne kanma,
Sonbaharýn ardýndan, gazel gibi kurursun.
Simasýný görmeden, duvaðýna aldanma,
Gören gözün kararýr, ayakta zor durursun.
Belki gönül uslanýr, fakat nefis uslanmaz,
Tutan dizin paslanýr, heva, heves paslanmaz,
Doksan sene geçse de fikir kabre yaslanmaz,
Küle dönen cismini, hâlâ gülde bulursun.
Doðduðunda aðlarsýn, öteyi görür gibi,
Mecnun olup gezersin, cismini sürür gibi,
Sonra bir rüzgâr eser, ruhunu bürür gibi,
Boþa geçen yýllara, bir gün piþman olursun.
Türkoðlu der; gözünü örtse de kalýn perde,
Eðer nadim olmazsan, düþersin dertten derde,
Yaþýn doksan olsa da, kalk tövbe et seherde,
Vade bu belli olmaz, er geç sen de ölürsün!
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
23.11.2022
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.