GAM ÜLKESİ

GAM ÜLKESÝ

Yürüyorken dün akþam yeþil çayýrda,
Ýçerimi titretti aþkýn nefesi,
Bana kadar ulaþtý karþý bayýrda,
Aðaçtaki bir kuþun eþsiz bestesi.

Kütükten bir kulübe, çitin solunda,
Çocukken okuduðum bir masal mý ne?
Üstünde pelerini, bohça kolunda,
Kýrmýzý baþlýklý kýz ve anneanne.

Tertemiz bir dere, biraz ilerde,
Huzuru muþtuluyor ahenkli sesi.
Ýnsan yaþlanýr mý böyle bir yerde?
Göz kýrpýyor heybetli çamýn gölgesi.

Dereyi takip edip, bir göle vardým,
Balýklar sanki bana selam verdiler.
Baþka zaman olsaydý, olta atardým,
Sincaplar “Otur” deyip örtü serdiler.

Bal arýsý getirdi, eþsiz balýný,
Arkasýndan kaynaðýn suyunu tattým.
Bir ceylan eðiverdi elma dalýný,
Sonra yere uzanýp uykuya yattým.

Telefonun sesiyle açýldý gözüm,
Ýçim geçmiþ þiire verirken emek.
Gördüklerim rüyaymýþ, uyumuþ özüm,
Çalýþýrken masamda, dalmýþým demek.

Yýllardýr kederliyim, duyulur ahým,
Ancak rüyalarýmda seviniyorum.
Takdirine “Amenna!” Yüce Allah’ým,
Lâkin memleketimi “Kurtar” diyorum!..

YAÞAR ÖZKAN
Salihli
25 EYLÜL 2017

Sosyal Medyada Paylaşın: