HAYALLERİN PEŞİNDE
HAYALLERÝN PEÞÝNDE
Mutluluðu ararken kayboldum birkaç kere,
Karanlýklar içinde düþleri adýmladým.
Ayakta kalamadým diz üstü çöktüm yere,
Hayallerin peþinde acýlar yudumladým.
Bir ahunun uðruna Ferhat oldum daðlarda,
Kaf daðýnýn ardýnda, umutlarým kül oldu.
Hazan vurdu sinemi yaðmalanmýþ baðlarda,
Bahtsýz geldim cihana, her tuttuðum pul oldu.
Saadeti ararken “Merhaba” dedi hüzün,
Yýllarýn törpüsünde can kanar, beden kanar.
Dert ektiðim tarladan, elem biçtim her güzün,
Ateþin ortasýnda yürek yanar, ten yanar.
Ne sabahým var artýk ne akþamým var benim,
Ömrümün ortasýnda en son günüm biterken.
Koca handa kalmaya yok ki hiçbir nedenim,
Þirin’imin izinde can tenimden çýkarken.
Kanatlanýp ötede bulup tuttum elini,
Yeniden vücut bulan küller ile beraber.
Ýçine çekiyordu inþirahýn yelini,
Güzel bir bahçedeydi güller ile beraber.
YAÞAR ÖZKAN
Manisa
23.07.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.